Viktor Emil Frankl werd geboren op 26 maart 1905 in Wenen. Hij was het tweede kind van een Joodse familie. Hij studeerde geneeskunde aan de universiteit in Wenen. Later werd hij hoogleraar neurologie en psychiatrie en is zowel gepromoveerd in de psychologie als de filosofie. Frankl verbleef van 1942 tot 1945 in vier concentratiekampen waaronder Auschwitz en Dachau. Zijn ervaringen in die periode zijn van beslissend belang geweest voor de theorieën die hij nadien heeft uitgewerkt. Het wereldvermaarde boek van ViktorE. Frankl “Ein Psycholog erlebt das Konzentrationslager” gaat over belevenissen en observaties van mensen in de strafkampen en behandelt de vraag wat mensen betekenisdoet geven om verder te leven. Door deze concentratiekampervaringen werd hij zich sterk bewust van kwade leefomstandigheden. Echter hij redeneerde dat het niet zozeer om de omstandigheden gaat als wel om de betekenis die je daar aan geeft. De mens behoudt de vrijheid een houding ten opzichte daarvan te bepalen en verantwoordelijkheid daarover te nemen. In zijn beroepspraktijk stelde hij aan cliënten met depressieve problemen soms de paradoxale vraag: “Waarom pleegt u geen zelfmoord?” Waarop met redenen werd geantwoord waarom het leven nog wèl betekenis had; zoals vanwege kinderen, onbenutte
talenten/kwaliteiten of zelfs vanwege gekoesterde herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten